Rok temu, przed świętami jak zacząłem opijać opłatek z kolegami skończyłem dopiero po świętach. To były moje pierwsze święta po pijaku. Zawsze te święta bożego narodzenia zostawiały ;po sobie takie jakieś mile wspomnienia. Tamte tylko zapach bimbru który cały czas piłem praktycznie sam.
W poprzednia środę spiłem się jak świnia. Skłóciłem z rodzicami i nawalony jak świnia zdołałem przepić jeszcze sam prawie stówę. Powiedziałem sobie w tedy że co najmniej przez parę miesięcy nie będę dużo pił. Minął ledwie tydzień a tak się spiłem że przejechałem się twarzą po chodniku i nawet tego nie pamiętałem. Następnego dnia w robocie ledwo chodziłem, tak się leczyłem. Aż sam się dziwię że nawet mój szef to tolerował. Poprosiłem jeszcze w tamten piątek przyjaciela o pomoc i w przyszłym tygodniu mam się spotkać z facetem który prowadzi spotkania A.A. Umówiłem się na jutro na rozmowę telefoniczną ze swoja psycholog, chcę znów z nią po pracować nad sobą i obiecałem sobie że nie tknę alkoholu do puki nie spotkam się z facetem z AA. W sobotę wytrzymałem mimo potwornego kaca i ogromnej chęci pójścia do sklepu po setkę. Ale w niedziele nie wytrzymałem. Wieczorem wyszedłem, wypiłem dwa piwa i setę. Dziś praktycznie przepiłem ostatnie pieniądze. Wypiłem dwa piwa, bo na więcej nie starczyło. Na początku mówiłem że teraz myślę inaczej. Ale robie praktycznie tak samo.
Chce się leczyć ale strach i wstyd jest naprawdę silny. Jedynie po paru piwach znajduje sobie dość odwagi by "trzeźwo" myśleć i poprosić kogoś o pomoc.
...........................................................................
No cóż Panie i Panowie, czyż nasze święta kiedyś nie wyglądały podobnie?
Sam zarżnąłem kiedyś Boż Narodzenie i to trzy razy pod rząd, sobie i bliskim.
Mam nadzieję że Michał mi wybaczy że się posłużyłem jego wpisem który znalazłem w internecie ale wydał mi się ciekawy i taki bliski.
Ja również kiedyś wiele razy obiecywałem sobie i innym że nie będę pił i nic z tego nigdy nie wyszło. Chciałem się leczyć tylko w tedy, gdy naprawdę mocno przesadziłem z piciem. Zaliczyłem mnóstwo detoksów z mocnym postanowieniem że po nich rozpocznę terapię a gdy tylko dupa odżyła wypis i biegusiem po butelkę. Też mi się wydawało że aby przestać pić trzeba mieć kogoś i dla tej osoby się leczyć(swoista dedykacja). Na pewnej mojej kolejnej terapii, gdy chciałem zrezygnować w połowie bo mi się bardzo chciało chlać , podawałem różne powody terapeutce, a gdy ona nie chciała tego kupić zapytałem w końcu. - Dla kogo ja mam to robić? Zdziwiła się bardzo i mi odrzekła że dla sibie. Było to dla mnie wówczs nie zrozumiałe i egoistyczne, dopiero póżniej to zrozumiałem, że nie tylko trzeźwość, ale i całe życie muszę dedykować tylko sobie. Uwieżcie mi ale wszystko co robię, robię wyłącznie dla siebie, nawet ustępując miejsca w autobusie, bo to ja mam się zmieniać i dobrze czuć w moim trzeźwym życiu.
Pamiętam jak dziś, gdy chciałem się leczyć na swoich warunkach, na swój sposób i to także mi się nie udało. Zmarnowałem niepotrzebnie swój czas, energię i zdrowie, gdy przede mną był przetarty szlak twórców A.A.
To tyle świątecznych wspomnień z mojej strony a z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku życzę wszystkim trzeźwiejącym tyle samo trzeźwych poranków co wieczorów a dla jeszcze pijących by przestali cierpić bo czas świąt to tylko kolejny kalędarzowy powód do picia.
SIGIMUND
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz